Generatie Groen

Wat betekent een onderzoek nog tegenwoordig, in een tijd dat politieke partijen uitkomsten van het CPB naar hartelust inkleuren in het kader van hun campagne. Toch hoop ik dan maar met mijn optimistische helft, dat sommige onderzoeken op zijn minst een waarachtige rode draad bevatten in hun tapijt van bevindingen.

Op het Parool on-line las ik een artikel over een onderzoek gedaan door het WNF onder duizend jongeren in Nederland. Uit deze steekproef bleek dat driekwart van de jongeren meer aandacht hebben voor de conditie van het milieu dan die van de economie.

Nu is het duidelijk dat het WNF zo haar eigen belangen heeft bij zo'n uitkomst, maar als licht kalende ouwere jongere herken ik mijzelf daar zeer zeker in. Op Google Earth durf ik niet eens meer in te zoomen op de tropische bossen, of de invloedsfeer van de Sahara te bestuderen. Als kind van de 'doom-and-gloom' jaren tachtig, krijg ik daar spontaan een opwelling van naargeestigheid van.

Dat vele jongeren anders denken dan hun hoog-conjunctuurouders, verbaast mij niets. De jeugd zet zich af, een generatiekloof is immers van alle tijden. Daarnaast zou het natuurlijk ook kunnen, dat jongeren, ongeremd door de vastgeroeste patronen van hun voorgangers op deze blauwe bol, donders goed inzien, dat de manier waarop de zaken afgelopen decennia liepen, onderinvloed van het Wirtschaftswunder, niet eeuwig vol te houden valt. Wie met de sloophamer zijn huis bewerkt, moet toch in de gaten krijgen dat er op den duur wel erg weinig muur meer overblijft.

Schuilend voor het zinloze verkiezings- geweld, put ik dan toch even hoop en vertrouwen uit zo'n onderzoek, zij het gehouden door het WNF. Daarnaast zie ik zelf afgelopen paar jaar en dit jaar in het bijzonder, dat de natuur bezig is met een come-back. De groeikracht is groot en voorheen zeldzame soorten zijn in opmars.
De levende planeet zal haar spierballen laten zien en ons tonen dat we met haar moederlijke instinkten niet de spot moeten drijven. Zij is gul, maar bikkelhard, wanneer zij voor al haar kinderen op moet komen.

Dit noemt men in de ecologie wel een terugkoppelingsmechanisme...

Link naar het artikel van Het Parool: http://www.parool.nl/parool/nl/224/BINNENLAND/article/detail/298353/2010/06/06/Milieu-houdt-jongeren-meer-bezig-dan-crisis.dhtml

Klein hoefblad (Tussilago farfara)

In het voorjaar is het klein hoefblad een van de vroegere bloeiers. Dan ziet men alleen een bloemstengel, vol donkere toefjes aan de zijkant. Bovenop prijkt de felgele bloem, die wel wat aan een paardenbloem doet denken. Later, tijdens de bloei, begint het bladgroen uit te lopen. De rest van de zomer kun je de plant alleen herkennen aan zijn hoefijzervormige bladeren, waarvan de stengels allemaal uit het zelfde punt in de grond komen.

Het exemplaar op de foto groeit tegen een zuil van het metrostation in Schiedam Centrum. Klein hoefblad is dol op omgewerkte grond, of andere grondsoort, zolang het maar kalkhoudend is. Vandaar dat het vaak voorkomt op (voormalige) bouwterreinen.

Van de week liep ik in een winkel tegen een zak gedroogd hoefblad aan, bedoeld om als thee te drinken. Dit medicinale kruid schijnt o.a. te helpen tegen astmatische aanvallen en rokershoest. Zo ziet u maar: de oplossing licht zowel op straat als in de winkel.